ΛΑΟΥΡΑ
Αναγέννηση. Πετραρχικό σονέτο 4 στροφών.
Ως προς τη μορφή έχει σταυρωτή ομοιοκαταληξία πχ στην πρώτη στροφή α,β,β,α. Στις τελευταίες δυο τρίστιχες στροφές υπάρχει ποικιλία ομοιοκαταληξίας γ,δ,στ,γ,στ,δ.
Ύφος λυρικό – ερωτικό, εκφρασμένο με σαφήνεια και όχι υπαινικτικό ενώ η ατμόσφαιρα είναι ευχάριστη και ανάλαφρη. Έντονη εικονοποιήα.
Το ποιητικό υποκείμενο ταυτίζεται με τον ποιητή και εκφράζει ερωτικά συναισθήματα για τη Λάουρα, η οποία αποτελεί την προσωποποίηση του έρωτα.
Θέμα ο έρωτας που αποτελεί την πρωταρχική και γονιμοποιό δύναμη.
ΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΗ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
Όψιμη Αναγέννηση. Επική ποίηση. Ακολουθεί τα κλασσικά πρότυπα του Ομήρου και του Βιργιλίου αλλά και τα μεσαιωνικά ιπποτικά μυθιστορήματα.
Αποτελείται από 2 ενότητες. Α’ ενότητα από «Με τες δροσιές» έως σελ. 51 «κι αιώνια σε προσμένει». Β’ ενότητα «Αλλ’ ο σκοπός» έως το τέλος.
Στην Α΄ ενότητα οι Σταυροφόροι βλέπουν τα Ιεροσόλυμα, ενώ στο Β΄μέρος περιγράφεται η αντίδραση των Αράβων.
Θέμα ξεκάθαρο. Σταυροφορία. Στο Α΄μέρος, απαθανατίζει τα συναισθήματα που πλημμύρισαν την ψυχή των σταυροφόρων μπροστά στην Ιερουσαλήμ ενώ στο Β΄μέρος την αντίδραση των Αράβων. Η περιγραφή είναι λεπτομερής και ζωντανή με δυνατά συναισθήματα που αισθητοποιούνται μέσω των παρομοιώσεων (κλιμάκωση συναισθημάτων).
Ο τόνος και το ύφος είναι ηρωικό και ακολουθεί τα κλασσικά πρότυπα της αρχαίας ελληνικής και λατινικής ποίησης.
Γλώσσα πλούσια, λυρική, παραστατική. Χρησιμοποιεί ρήματα και ουσιαστικά που δίνουν παλμό κίνηση και ζωντάνια στο λόγο. Επίσης κυριαρχούν εικόνες από τη φύση. Στίχος αα-ββ-γγ ομοιοκαταληξία ζευγαρωτή.
Ποιητικό υποκείμενο σε τρίτο πρόσωπο. Είναι ο ίδιος ο ποιητής ή άλλος?
Ενώ στο τέλος του Α΄ μέρους το ποιητικό υποκείμενο είναι οι στρατιώτες «Το χώμα που το αίμα» έως «σε προσμένει» σελ. 51.
ΣΑΙΞΠΗΡ, ΣΟΝΕΤΟ
Ελισαβετιανό Σονέτο. Όλο το έργο του Σαίξπηρ γενικά, δεν κατατάσσετε σε κανένα ρεύμα.
Ποιητικό υποκείμενο είναι ο ίδιος ο ποιητής.
Θέμα ο χρόνος και το αναπόφευκτο φθοροποιό του στίγμα. Στο τελευταίο καταληκτικό διάστιχο βγαίνει το απόφθεγμα ότι η τέχνη διασφαλίζει την αθανασία. Η θερινή όψη του αγαπημένου προσώπου θα μείνει με τη συγκίνηση που προσφέρει η ανάγνωση των στίχων λαμπερή και ολοζώντανη θα ξεφύγει από το θάνατο δηλαδή το πεπρωμένο.
Τόνος ανάλαφρος που μετριάζει το απαισιόδοξο στοιχείο. Εικονοποιήα από τη φύση.
ΝΥΧΤΑ
Ρομαντισμός. Άγρια μορφή φύσης που απειλεί τον άνθρωπο.
Θέμα ο φόβος του ανθρώπου για το άγνωστο το υπερφυσικό και απόκρυφο.
Στην πληθώρα ακουστικών και οπτικών εικόνων που μας δίνει κυριαρχεί η νύχτα. Επίσης βλέπουμε την ιτιά και το νυχτοπούλι που αποτελούν θανατικά σύμβολα.
Χωρίζεται σε 2 μέρη. Α΄μέρος από «Μαύρη είναι» έως «με βογγητό θανάτου», β΄ μέρος όλο το υπόλοιπο ποίημα. Το ποιητικό υποκείμενο είναι ένα.
Ύφος λυρικό με γρήγορη αφήγηση. Γλώσσα παραστατική και ζωντανή. Η φύση συμμετέχει με τα έμψυχα (π.χ νυχτοπούλι-ζώα) και με τα άψυχα (π.χ χείμαρρος). Βλέπουμε το εγώ του ποιητή τη φαντασία και το συναίσθημα.
ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ΤΟΥ ΠΟΛΥΚΡΑΤΗ
Το «δαχτυλίδι του Πολυκράτη» είναι ρομαντική μπαλάντα από τη Νουβέλα του Ηροδότου με 16 στροφές. Έχει διαλογική μορφή καθώς γίνεται διάλογος ανάμεσα σε 2 βασιλιάδες ο ένας της Αιγύπτου και ο άλλος της Σάμου. Τα ποιητικά υποκείμενα είναι όμως 3. Οι 2 βασιλιάδες και ο μάγειρας που παρουσιάζει το ψάρι στο βασιλιά του. Θέμα η ύβρης του Πολυκράτη και γενικότερα η ανθρώπινη τύχη και μοίρα. Ύβρης διότι ο Πολυκράτης νομίζει ότι είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου. Έχει τύψεις διότι σκότωσε τον αδερφό του γι αυτό στον τέταρτο στίχο της δεύτερης στροφής δίνει το δαχτυλίδι στις Ερινύες το οποίο μάλιστα δεν έχει και ιδιαίτερα μεγάλη αξία για τον ίδιο. Από τη μεριά του ποιητή βλέπουμε μια φιλοσοφική διάθεση. Τόνος διδακτικός, λυρικός, ειρωνικός. Έντονο το δραματικό στοιχείο και η θεατρικότητα. Ο διάλογος έχει ζωντάνια και δραματική ένταση.
Ο Πολυκράτης είναι ένα τραγικό πρόσωπο διότι νομίζει ότι είναι ευτυχισμένος. Στην τελευταία στροφή προοικονομείται ο θάνατός του αλλά αποσιωπάται και ενισχύεται η τραγικότητα. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική αντίληψη υπάρχουν δυνάμεις πέραν της ανθρώπινης που παρεμβαίνουν και ρυθμίζουν την ανθρώπινη πραγματικότητα η οποία υφίσταται στην πορεία των γεγονότων.
Η ΘΡΗΝΩΔΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΗΝΗ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ
Συμβολισμός. Η σελήνη γίνεται το σύμβολο της μοναξιάς. Ο ποιητής παρωδεί μια συνηθισμένη ημέρα στην επαρχία αλλά και τις ρομαντικού τύπου περιγραφές της σελήνης. Αισθάνεται μοναξιά. Γενικά έχουμε περιορισμένη χρήση εκφραστικών μέσων. Υπάρχουν όμως εικόνες. Επίσης, η ομοιοκαταληξία είναι ζευγαρωτή ενώ το περιπαικτικό στοιχείο μετριάζεται από τη μελαγχολία και τη μονότονη καθημερινότητα. Γενικά υπάρχουν αντιλυρικές εικόνες του φεγγαριού. Όταν απευθύνεται στη σελήνη ο τόνος γίνεται μελαγχολικότερος εξαιτίας της έκφρασης των συναισθημάτων του.
ΣΤΟΝ ΠΗΓΑΣΟ ΜΟΥ
Φουτουρισμός. Παραληρηματικός μονόλογος χωρίς ανάσα. Το ποίημα του εισηγητή του Φουτουρισμού στην Ιταλία Μαρινέττι, αποτελεί ύμνο στην τεχνολογία την ταχύτητα και τη δράση. Θέμα Η είσοδος της μηχανής στη ζωή του ανθρώπου και η επιθυμία του να εξερευνήσει το άπειρο. Ύφος έντονο, γοργό, ζωντανό, που κρατά σε ένταση τον αναγνώστη. Από αισθητική άποψη συναντάμε εκφραστικό πλούτο π.χ παρομοιώσεις, πολλές και έντονες εικόνες. Οι στίχοι εκφράζουν δύναμη μέσα σε ένα κλίμα έντασης και δράσης δίνοντας την αίσθηση της ταχύτητας. Οι επιθετικοί προσδιορισμοί όπως ξέφρενο θεριό και σιδερένιοι πνεύμονες δημιουργούν έντονες εκφράσεις.
ΩΔΗ
Φουτουρισμός. Το παρόν ποίημα έχει γρήγορες εικόνες αλλά δεν έχει τον ξέφρενο ρυθμό του ποιήματος του Μαρινέττι. Ως Θέμα έχει τον σιδηρόδρομο τον οποίο υμνεί για τις δυνατότητες που προσφέρει. Μας περιγράφει τον ήχο που βγάζει το τρένο τη γρηγοράδα του, τη μορφή του, τα υλικά από τα οποία είναι φτιαγμένο. Γενικά στην αρχή μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει ενθουσιασμός στο τέλος διακρίνουμε εξομολογητικό τόνο και μελαγχολική διάθεση.
ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟΥ
Μοντερνισμός.
Θέμα : Το ποίημα απεικονίζει τον ψυχικό διχασμό ενώς δημοσίου λειτουργού.
Εκφράζει την πολλαπλή κρίση, ηθική, πολιτική, πνευματική της εποχής στην οποία γράφτηκε. Αποτελεί ένα δραματικό μονόλογο του πολιτικού άνδρα ο οποίος τσακισμένος από το βάρος των ευθυνών του επικαλείται απελπισμένος τη μητέρα του για να τον σώσει από τα ασήμαντα και φορτικά καθήκοντά του και να γυρίσουν μαζί στη γαλήνη του παρελθόντος.
Γλώσσα απλή και καθημερινή.
Ρητορική Σύμβολα τα περιστέρια, το αγιόκλημα κλπ.
Ύφος Ειρωνικό, δραματικό, πεζολογικό.
Η φράση «Τι να φωνάξω» τονίζει την απόγνωση και το αδιέξοδο.
(Διαβάστε και τα γενικά σχόλια από το βιβλίο του ΟΕΔΒ για να δείτε το ιστορικό υπόβαθρο του ποιήματος που είναι πολύ σημαντικό).
ΘΡΗΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΓΝΑΘΙΟ ΣΑΝΤΣΕΘ ΜΕΧΙΑΣ
Υπερρεαλισμός. Υπάρχουν όμως και πολλά σύμβολα.
Θρήνος = Ελεγειακό ποίημα, φυσικά σε υπερρεαλιστικά πλαίσια.
Ταυρομαχία = Παραδοσιακό στοιχείο.
Αισθητική Ανακόλουθη ως προς το χρόνο έκβασης των γεγονότων.
Σκηνική διάρθρωση : Σούρουπο, αρένα, νοσοκομείο, αρένα, δρόμοι της συνοικίας, αρένα, δωμάτιο νοσοκομείου, σώμα ταυρομάχου, σταματημένα ρολόγια, βράδυ.
«Όταν ο ιδρώτας χιόνι άφησε ο θάνατος » ιδρώτας = κίνηση, χιόνι = ακινησία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου